معاویه بن وهب می گوید: خدمت امام صادق علیه السلام رسیدم، دیدم حضرت مشغول نماز است. نماز که تمام شد حضرت در حال سجده مشغول مناجات شد و عرضه داشت:«ای خدایی که ما را به کرامت و وصیت مخصوص گرداندی و به ما وعده ی شفاعت دادی و دانش گذشته و آینده را به ما عطا نمودی و دل های مردم را به طرف ما متمایل کردی، من و برادرانم و زوار قبر پدرم حسین علیه السلام را بیامرز،‌ همان ها که مال خرج می کنند و بدن خود را به زحمت می اندازند تا به ما نیکی کنند ، و در رسیدگی به ما ، به امید آنچه نزد توست می باشند، و به خاطر شادی رساندن بر پیامبرت صلی الله علیه و آله و اجابت دستور ما و به خشم آوردن دشمنان ما و تحصیل رضای تو، این کارها را می کنند. خدایا خود از جانب ما، بارضوانبهآنهاپاداشبدهوشبو روز نگهدارشان باش.»

حضرت همینطور به دعا راجع به زوار و اولاد و خانواده ی آنها و ثواب آنها ادامه داد تا اینکه عرضه داشت:«خدایا، دشمنان ما، بر زوار به خاطر زیارت ایشان خرده گرفتند، ولی اینها زیارت را رها نکردند ، چون می خواستند با مخالفین ما مخالفت کنند. خدایا، بر آن صورت هایی که خورشید تغییر داده، ترحم فرما. خدایا بر آن گونه هایی که ، بر قبر اباعبدالله علیه السلام نهاده شده ترحم فرما. خدایا بر آن چشم هایی که اشک هایش به خاطر رحمت بر ما جاری شده ترحم فرما. خدایا بر آن دل هایی که به خاطر ما ناراحت و آتش گرفته ترحم فرما. خدایا رحمت فرست بر آن ناله ای که برای ماست. خدایا آن بدن ها و جان ها را به تو می سپارم تا در روز عطش بر سر حوض بهره مندشان کنی.»

وقتی مناجات حضرت علیه السلام تمام شد، عرض کردم:«فدایت شوم، آنچه من از شما شنیدم اگر برای خدانشناس ها می بود، گمان می داشتم که به آتش جهنم دچار نشوند! به خدا آرزو کردم که امام حسین علیه السلام را زیارت می کردم و حج نمی کردم.»

حضرت علیه السلام فرمودند:«تو که به حضرت سیدالشهداء نزدیکی، چرا او را زیارت نمی کنی؟ چرا زیارت را رها می کنی؟»

عرض کردم:«من نمی دانستم که مسأله ی زیارت آن حضرت اینقدر با عظمت است.»

حضرت علیه السلام فرمودند:«ای معاویه، آنها که در آسمان برای زوار حسین علیه السلام دعا می کنند ، از دعاگوهای در زمین بیشترند. ای معاویه، زیارت امام حسین علیه السلام را ترک نکن ، هرکس آن را ترک کند، آن قدر حسرت می بیند که آرزو می کند ای کاش قبر حضرت نزد او می بود. آیا دوست نداری که خداوند تو را جزو کسانی ببیند که پیامبر و علی و فاطمه و ائمه علیهم السلام برایشان دعا می کنند؟ آیا دوست نداری که فردا جزو کسانی باشی که با آمرزش گناهان گذشته بر می گردند و گناه 70 سال آنها بخشوده می شود؟ آیا دوست نداری که فردا جزو کسانی باشی که ملائکه با آنها مصافحه می کنند؟آیا دوست نداری فردا جزو کسانی باشی که (از قبر) خارج می شوند، در حالی که گناهی در پی ندارند؟آیا دوست نداری فردا از کسانی باشی که پیامبر با او مصافحه می کند؟»

منبع:آثار و برکات توسل به امام حسین علیه السلام ص 170 تا 172

مولف:سید عباس اسلامی